ástin

brosið þitt, röddin, meira að segja prumpulyktin líka
hláturinn, húmorinn
sakna þess alls

líka að haldast í hendur
drekka kaffi saman
-þó ég drekki kaffi með öðru fólki, þá er það ekki eins-

það vantar þig

fyrstu dagarnir eftir að þú fórst voru lengi að líða
ef ég hugsaði um þig komu tár í augun

heitir þetta ást? ég held það barasta

ætla ekki að vera sorgmædd og sakna
það bara gengur ekki
hugsa fram á við, njóta þess sem ég upplifi hér

ástin er í hjartanu og fer ekki burt
ég hlakka til nóvember